डिसेंबर महिन्याची एकतीस तारीख जवळ येताच अगदी "आपण पार्टी करूया, पार्टी करूया" म्हणून नाचणारा चिनू डिसेंबर महिन्याचा शेवटचा आठवडा आला तरी गप्प गप्पच होता. कुठल्यातरी विचारात व्यस्त असा... हे चिनूच्या आईच्या नजरेतून काही सुटले नाही! तिने योग्य वेळ पाहून आणि चिनूचा मूड पाहून त्याला मायेने विचारले, "बाळा चिनू, या दिवसांत तू असा गप्प गप्प का रे? 'न्यू ईयरची पार्टी' नाही करायची आपण...? नववर्षाचे स्वागत नाही करायचे आपण?"
आईने मायेने विचारल्यावर चिनू एवढेसे तोंड करीत म्हणाला, "आई, मला सांग नवीन वर्षी आपण आपल्या आजीला पण वृद्धाश्रमामध्ये ठेवणार आहोत का ग...? नवीन वर्षात मला आजीची साथ नाही मिळणार?"
आई स्मितहास्य करीत म्हणाली, "अरे चिनू बाळा, तू असा विचार का करतोस? आपण सगळे तुझ्या आजीवर खूप माया करतो. तुझी आजी पण आमच्यावर खूप माया करते आणि आपण आपल्या आजीला असे का करणार?"
त्यावर चिनू पटदिशी बोलला, "आई, मागच्याच आठवड्यात मनूच्या आज्जीला तिच्या बाबांनी वृद्धाश्रमात नेऊन ठेवले आहे हे तुलासुद्धा माहीत आहे. अगं, मनू मला सांगत होता, तुझे बाबा सुद्धा तुझ्या आज्जीला आणखी काही दिवसांनी वृद्धाश्रमात ठेवतील. मग तुला कोण गोष्टी सांगणार...? तुला कुशीत कोण घेणार...? आई, खरंच बाबा आपल्या आज्जीला वृद्धाश्रमात ठेवणार?" आणि चिनू गप्प झाला.
आईने चिनूला मायेने समजावले तशी चिनूची नाराजी थोडी दूर झाली आणि तो नाताळची सुट्टी असल्याने मनूसोबत खेळायला पळाला. चिनूच्या आईला चिनू का गप्प गप्प होता, त्याचे कारण आता समजले होते. मनूच्या आज्जीला तिच्या घरच्यांनी वृद्धाश्रमात ठेवले ह्याचे तिलाही वाईट वाटत होते कारण चिनू आणि मनूची आज्जी शेजारी राहणाऱ्या घट्ट मैत्रिणी होत्या, रोज गॅलरीतून गप्पा मारायच्या... पण मनूची आज्जी वृद्धाश्रमात गेल्यापासून तीही दुःखी होती... त्यामुळे चिनूच्या आईने चिनूच्या मनातली ही गोष्ट त्याच्या बाबांच्या कानावर घातली.
दोघांनी मिळून ठरवले की, नवीन वर्षाच्या पार्टीला आजीलाही न्यायचे. आजीला आता चालताना थोडा त्रास व्हायचा पण घरात ती सगळी आपली कामे व्यवस्थित करायची. त्यामुळे चिनू आणि मनूचे आई-बाबा तिच्या आज्जीला नववर्षाच्या निमित्ताने होणाऱ्या 31 डिसेंबरच्या पार्टीला घेऊन गेले. आजी खूप खूश झाली. आजीने 'केरीओकेच्या' संगीतावर पार्टीत एक भक्तिसंगीतही गायले आणि सगळ्यांनी टाळ्या वाजवून तिचे अभिनंदन केले. आजी आणि चिनू खूप खूश झाले.
दुसऱ्या दिवशी चिनूच्या बाबांना एक कल्पना सुचली. नववर्ष सुरू झाले. चिनू आपल्या खेळात, अभ्यासात व्यस्त झाला. चिनूच्या बाबांनी एक प्लॅन आखला. जानेवारीच्या दोन तारखेला चिनूच्या आई-बाबांनी खास ऑफिसला सुट्टी घेतली, एका खास गोष्टीसाठी. ते म्हणजे, ते चिनूला आणि मनूला घेऊन त्या वृद्धाश्रमात गेले जिथे मनूच्या बाबांनी मनूच्या आज्जीला काही दिवसांपूर्वी नेऊन ठेवले होते. अर्थात बाबांनी तेथील व्यवस्थापक, अधिकारी सगळ्यांची रीतसर परवानगी घेतली होती बरं का?
चिनूच्या आईने मनूच्या आज्जीच्या आवडीचा गोडाचा शिरा बनवला आणि खास वांग्याचे लोणचे, ते पण जास्तीचे सगळ्यांसाठी, तिथल्या सगळ्या वृद्धांसाठी म्हणून... आणि चिनूने खास मनूच्या आज्जीच्या आवडीची कॅडबरी चॉकलेट पण विकत घेतली. चिनू, मनू, आई-बाबा सगळे वृद्धाश्रमात पोहोचले. अधिकाऱ्यांची परवानगी घेऊन मनूच्या आजीजवळ गेले. आज्जीने चिनू, मनूला घट्ट मिठीच मारली. नंतर काही वेळ सगळ्यांनी आजींशी छान गप्पा मारल्या आणि घरी परतताना चिनू-मनूने आजीला नमस्कार केला, आणखी एक-दोन महिन्याच्या आतच परत आम्ही तुला भेटायला येऊ असेही सांगितले.
गाडीतून येताना चिनूच्या बाबांनी चिनूला समजावले की ते चिनूच्या आजीला कधीच कुठल्याही वृद्धाश्रमात ठेवणार नाही. घरी जाताना चिनूने आपल्या आजीसाठी पण एक छान कॅडबरी चॉकलेट घेतले. घरी आल्यावर चिनूने आनंदाने उड्या मारतच आजीला चॉकलेटचा तुकडा भरवला आणि खेळायला पळाला. आजी आपल्याला सोडून वृद्धाश्रमात जाणार नाही, ती रोज आपल्याला छान छान गोष्टी सांगणार, आपण आजीच्या कुशीत झोपणार म्हणून नववर्षाला चिनू खूप आनंदात होता आणि चिनूला आनंदात पाहून त्याचे आई-बाबा आणि आजी सुद्धा खूप आनंदात होती.
